Deel 2

Het eerste echte paviljoen

Hoewel het “paviljoen" een bepaalde sfeer uitstraalde was het er toch behelpen, het had gewoon zijn tijd gehad. Door toename van het ledental en de aktiviteiten werd steeds meer het gemis van een goede representatieve ontmoetingsruimte in de vorm van een kantine en een was- en kleedaccommodatie duidelijk. Competitietegenstanders konden niet op een fatsoenlijke wijze worden ontvangen en aan het organiseren van tournooien hoefde helemaal niet te worden gedacht.

Naast de uitbreiding van het aantal banen bleek dan ook steeds meer de noodzaak aanwezig naar een kantine voor een plezierig verblijf en tevens voorzien van een behoorlijke kleed- en wasaccommodatie.
Om tot een accommodatie te komen die aan de te stellen eisen zou voldoen, werd een bouwteam samengesteld dat als opdracht kreeg een programma van eisen op te stellen en aan de hand daarvan een voorstel te maken dat realiseerbaar was en voor langere tijd in de behoefte zou voorzien.
In het bouwteam hadden zitting Piet Aarts, Jan Cornelissen, Hans Dekkers en John Weernink.
Ter oriëntatie werd eerst een rondreis georganiseerd, tesamen met de toenmalige wethouder van sportaangelegenheden de heer F. v. Schijndel, langs een aantal verenigingen die al een dergelijke voorziening gerealiseerd hadden. Puttend uit ervaring van deze clubs, werd aan de hand daarvan bekeken wat de behoefte voor een vereniging, van een omvang van ongeveer 300 leden, zou moeten zijn.
Als meest belangrijk werd ervaren dat men vanuit de kantine zicht moest hebben op de banen, daarbij werd de accommodatie van TC. Deurne als voorbeeld gesteld.
Vanwege de bestaande situering was dit in de aanvang niet mogelijk, maar rekening houdend met de toekomstverwachtingen zou dit wel goed komen.
Naast een kantine werden in het programma van eisen de volgende behoeften opgenomen, een afzonderlijke vergaderruimte, een ruime keuken met berging voor de voorraad, een toiletvoorziening die voldeed aan de horecaeisen en twee kleedkamers met douchevoorziening.
De gemeente had reeds begin 1976 zelf een erg kostbaar plan ontwikkeld.
Vandaar dat de gemeente op dat moment niet direct stond te springen de wens om een eigen clubaccommodatie in vervulling te laten gaan. Daarom werd aan de leden voorgesteld in eigen beheer het plan uit te werken en voor de financiering daarvan aan de gemeente een leningsgarantie van een ton te vragen. Daarvan was het de bedoeling bij een financiële instelling een geldlening af te kunnen sluiten.
Het bestuur was ervan overtuigd dat de gewenste accommodatie binnen een redelijk budget gerealiseerd zou kunnen worden.
Aldus geschiedde en ging het bouwteam aan de slag.
Aan de hand van het opgestelde programma van eisen werd een bouwplan ontwikkeld, daarbij rekening houdend met veel zelfwerkzaamheid, voor een bedrag van f.100.000,—.
Omdat daarmee het te investeren bedrag aanzienlijk lager was dan van het eerdere plan dat de gemeente had ontwikkeld, was het gemeentebestuur toen alsnog bereid de benodigde middelen beschikbaar te stellen en tevens f.10.000,— voor realisatie van een oefenmuur.
In maart 1977 werd door de gemeenteraad het krediet beschikbaar gesteld, na afwikkeling van de verdere formele procedure zoals goedkeuring Ged. Staten die nogal lang uitbleef en de verlening van de benodigde vergunningen, werd na de vakantie periode van 1977 met de bouw begonnen.
Het grondwerk werd in eigen beheer verricht, een aannemer plaatste de ruwbouw, daarnaast werd gebruik gemaakt van de diensten van enkele onderaannemers. Door de leden werd veel materiaal aangeleverd en geritseld zoals tegelmateriaal, sanitair dat uit verbouwingen elders beschikbaar kwam, een aanrechtblok uit een bedrijfskeuken, verlichtingsartikelen en zo nog meer zaken.
Omdat tennis een zomersport is dacht men dat verwarming bijzaak was, die bestond dan ook slechts uit een tweetal gevelkachels, die door middel van propaangas de kantine verwarmde en tot de verbouwing in 1994 dienst hebben gedaan. In het resterende deel van het gebouw werd geen verwarming noodzakelijk geacht. Dit allemaal om te proberen binnen de beschikbare ruimte te blijven. Met veel kunst en vliegwerk is dit toen ook aardig gelukt.

Groot was dan ook de vreugde toen aan het begin van het seizoen 1978 op 1 april het nieuwe gebouw feestelijk ingebruik kon worden genomen.
De opening vond plaats door in optocht samen met het gemeente bestuur en genodigden, voorafgegaan door de fanfare, vanaf het kerkplein naar het tennispark te lopen. Burgemeester G. Martijn verrichtte de officiële opening door de naam van de vereniging boven de ingang te onthullen. Daarna volgde er een erg drukke receptie waarbij iedere aanwezige kennis kon maken met het gebouw en werd menig compliment uitgedeeld over hetgeen er tot stand was gebracht.

Een bijkomend voordeel van een eigen accommodatie was dat de jaarlijkse feestavond vanaf dat moment in de eigen kantine kon worden gehouden, waarmee tevens de mogelijkheden daarvoor aanzienlijk werden verruimd.

Kantinecommissie

De bouw van een kantine annex kleedaccommodatie noodzaakte het bestuur in 1977 tot oprichting van een Paviljoen- en Ontspanningscommissie, later is dit gewijzigd in Kantinecommissie.
Deze commissie heeft tot taak het zorgen voor het in goede banen leiden van en toezicht houden op de exploitatie van de kantine.
Een belangrijke taak is te zorgen voor een goede barbezetting, maar ook voor het onderhoud van de accommodatie, het verzorgen van de inkoop en het regelen van het geldverkeer.
Als bestuurslid werd Hans van der Steen in 1977 belast met de samenstelling van de commissie, waarvan de eerste leden waren Jeanne Aarts, Piet van de Hurk, Henk Koning en Frans de Leeuw.
Grote inbreng is in een latere periode, zonder aan andere voorbij te gaan, geleverd door Mart Crul en Gidius van de Broek.
Vanaf 1993 is onder leiding van Martien van Blokland een groep bestaande uit Dennis Bernard, Willibrord van de Broek en Rinus van der Horst enthousiast bezig. Met name bij de tot stand koming van de nieuwe accomodatie in 1994, is door hen veel werk verzet.
Door de jaren heen smeerde en belegde Gerda v.d. Waardenburg vele tosti's

De volgende leden hebben in de loop van de tijd deel uitgemaakt van de commissie:

• 

  Hans van der Steen 1977-1990
• Huub van Happen 1977-1977
• Jeanne Aarts 1977-1989
• Piet van de Hurk 1977-1979
• Henk Koning 1977-1980
• Frans de Leeuw 1977-1980
• Ben van Gool 1980-1984
• Ed Croes 1981-1982
• Hans Noordijk 1981-1981
• Leo Driessen 1982-1984
• Gidius van den Broek 1983-1992
• Mart Crul 1985-1992
• Wil Kepser 1985-1987
• Tiny van Schijndel 1991-1992
• Martien van Blokland 1993-?
• Dennis Bernard 1993-?
• Willibrord van den Broek 1993-?
• Rinus van der Horst 1993-?
• Denise van Liero; 1995-?

Het beheer

Eindelijk konden na de oplevering van het gebouw, de eerste beheerders het echtpaar Wilma en Wim de Jongh, aan de slag.
Vele uren hebben ze in het gebouw doorgebracht om het de tennisminnende leden en de bezoekers naar de zin te maken.
Jammergenoeg moesten zij in 1981 de werkzaamheden beëindigen omdat het allemaal teveel werd. Daarna heeft Wim zich nog lang verdienstelijk gemaakt in de Redactiecommissie.
Hun taak werd overgenomen door de familie Hovens/v. Lierop.
Al snel bleek echter dat het beheer van een tennispaviljoen, vanwege de hoge bezettingsgraad, moeilijk in te vullen is door een vaste beheerder. Er is toen gezocht naar een andere oplossing.
Die werd gevonden in de vorm van een elftal echtparen, die zich in 1983 beschikbaar stelden om twee weken van het seizoen het kantinebeheer voor hun rekening te nemen.
De aktiviteiten overdag zijn en worden al sinds jaren opgevangen door Ria van Tiel voor de jeugd op woensdag en de donderdag-competitie door Jeanne van de Ven en Leo van Lamoen.
De oplossing met de echtparen heeft, onder begeleiding van de kantinecommissie, een groot aantal jaren goed gefunctioneerd. Totdat in 1990 bleek dat handhaving van deze methode wegens gebrek aan opvolging, mede tengevolge van de gewijzigde maatschappelijke omstandigheden, nauwelijks nog mogelijk was.
De oplossing die toen werd aangedragen was dat elk competitie team verplicht werd om gedurende één week van het seizoen de kantinedienst te verzorgen.
Dit is tot op heden een prima oplossing gebleken. Op deze wijze kunnen vele personen een steentje bijdrage in de verenigingswerkzaamheden en bijkomend is, maar niet minder belangrijk, dat de verenigingsband wordt versterkt.

Uitbreiding kleedaccomodatie

Al snel na realisatie van het paviljoen bleek dat, met name tijdens de competitie en het open-tournooi, de kleedaccommodatie onvoldoende was. Een vrij kleine ruimte met 1 douche voldeed in het geheel niet aan de behoefte.
Dus werd in 1982 weer bij de gemeente aan de bel getrokken en verzocht om uitbreiding van de kleedaccommodatie te bewerkstelligen.
Alvorens daarover overeenstemming werd bereikt, was het seizoen 1983 al in volle gang. Uiteindelijk heeft de aanpassing van de kleedaccommodatie in de stille periode van 1983/1984 plaatsgehad.
Daarna had de vereniging wel de beschikking over een goed geoutilleerde kleed- en wasaccommodatie.

Luchtje in de kantine

Omdat de accommodatie geen centrale verwarming kende, zoals hiervoor beschreven en nauwelijks voldoende geventileerd kon worden, werd met name het plafond gaande de jaren steeds vochtiger en hing er voortdurend een muffe en vochtige lucht in het gebouw.
Ondanks het optisch goede resultaat van een bouwkundige aanpassing in 1985, door het aanbrengen van een verlaagd plafond voorzien van isolatie, door zelfwerkzaamheid verricht, kwam hieraan geen einde.
Het was dan ook voor iedereen onmogelijk in de kantine te zijn geweest zonder dat het thuisfront, tengevolge van de in de kleding getrokken kantinelucht, hierop opmerkzaam werd gemaakt.

Nieuwbouw paviljoen

Het voorgaande en de voortgaande groei van de vereniging was voldoende aanleiding voor het bestuur om initiatieven te nemen tot uitbreiding en verbetering van het bestaande paviljoen.
Gebleken was dat het gebouw vaak te klein was tijdens de competitie, het open-tournooi en andere aktiviteiten, om iedereen op een fatsoenlijke manier te kunnen ontvangen en te laten verblijven.
De eerste oriënterende gesprekken met het gemeentebestuur vonden plaats op 17 november 1992. Gedacht werd aan vergroting van de kantine, keuken en berging, het aanbrengen van dakisolatie vanwege de vochtigheid, verbetering van de ventilatie en het hele pand te voorzien van hete luchtverwarming. Daarnaast waren het sanitair en de douchevoorzieningen dringend aan modernisering toe. Uiteindelijk is er een plan ontstaan om het gebouw met 67 m2 uit te breiden, waarbij de kantine vergroot werd van 50 naar 78 m2.
Tevens werden de keuken en bergruimte nagenoeg verdubbeld in oppervlakte.
Op 13 december 1993 stelde de gemeenteraad een krediet van f.200.000,— beschikbaar als bijdrage in de kosten van de verbouwing die de vereniging volledig in eigen beheer zou gaan klaren.
Daarnaast werd nog een bedrag van f. 10.000,— beschikbaar gesteld voor de aansluiting op het gasnet, waardoor de tank met propaangas, die sedert 1978 voor verwarming van de gevel kachels en warmwatervoorziening naast de kantine stond, kon verdwijnen.
Met grote voortvarendheid werd in de vakantieperiode begonnen aan het slopen van het volledige dak en een deel van het gebouw, zodat de aannemer direct na de wintervakantie kon beginnen aan de werkzaamheden.
In een snel tempo is een en ander gerealiseerd dankzij de medewerking van alle betrokken bedrijven en de inzet van veel leden, want elke zaterdag was er een grote ploeg aan het werk.
Dankzij een goede regie was de nieuwe accommodatie aan het begin van het seizoen gereed, een accommodatie om trots op te zijn.
Hulde aan de bouwcommissie bestaande uit Piet Aarts, Mart Crul, Hans Rasenberg en Hans Noordijk die gezamelijk veel werk hebben verzet.
Naast het gemeenschapsgeld van 2 ton, is er nog een fors bedrag van de vereniging in geinvesteerd met daarnaast nog een flinke, niet in geld uit te drukken, eigen inbreng van de leden in de werkzaamheden.
De feitelijke kosten zijn daarom vele malen hoger, maar het resultaat is er dan ook naar.
Op 23 mei 1994 kon burgemeester H.van Beers de officiële opening verrichten en was voorlopig het laatste onderdeel van de tennisaccommodatie gerealiseerd.
Al met al is er op het tennispark veel tot stand gekomen met behulp van de inbreng van de eigen leden en met gemeenschapsgeld. Maar ook door inzet van financiële middelen van de vereniging, opgebracht door de leden. Vandaar dat velen zich zo betrokken voelen bij het geheel.

Clubblad

De opening van het paviljoen in 1978 was voor een aantal leden aanleiding om te proberen een clubblad van de grond te krijgen met daarin alle verenigingsinformatie. Op deze wijze wordt de informatie gestructureerd aan de leden aangeboden.

Voordien werd de verenigingsinformatie verspreid middels het vervaardigen en rondbrengen van circulaires.
Voor de uitvoering van de aan een clubblad verbonden werkzaamheden werd een Redactiecommissie in het leven geroepen, bestaande uit Michiel Jansens, Roel Clocquet en Silvia koning. In 1979 werd de commissie uitgebreid met Jan Smetsers, in het bijzonder bekend om zijn dropshots.

Bij gelegenheid van de opening van het paviljoen werd het eerste exemplaar van het clubblad aangeboden aan de leden, waarin uiteraard veel aandacht voor de groei van de vereniging en de totstandkoming van het paviljoen.

De voorzitter schreef bij die gelegenheid in het blad: “De Sprenk wil een vereniging zijn waar sport en ontspanning hand in hand gaan”. Tot op de dag van vandaag heeft de vereniging en dus de leden, dit nog steeds waar kunnen maken.
De eerste uitgaaf betrof een eenmalige uitgaaf op A4- formaat, de latere uitgaven zijn op A5-formaat uitgebracht. De kosten worden nog altijd gedekt uit de opbrengsten van de advertenties die in het blad zijn opgenomen.
De initiatiefnemers zijn beloond voor hun werk, want tot op heden verschijnt er nog steeds 6 keer per jaar een uitgave van het clubblad, dat in de loop van de tijd nog uitgebreid is met een exemplaar waarin het programma van de onderlinge competitie en een uitgave waarin het programma van het open-tournooi is opgenomen.
Nadat het clubblad gedurende een aantal jaren via een drukkerij werd verzorgd, is het blad uit het oogpunt van kostenbesparing in eigen beheer gestencild door Wim de Jongh en verder afgewerkt door de leden van de commissie. Sedert enkele jaren wordt gebruik gemaakt van copieerfaciliteiten elders, waarna het vergaren, binden en verzenden in eigen beheer wordt uitgevoerd.
Bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de vereniging heeft de redactie gemeend het clubblad te moeten voorzien van een nieuwe omslag gelijk met introduktie van een nieuw logo.
Een zeer goed geslaagde actie.

De volgende leden hebben in de loop van de tijd deel uitgemaakt van de commissie:

• Michiel jansens 1978-1981
• Roel Cloquet 1978-1980
• Silvia Koning 1978-1981
• Jan Smetsers 1979-1991
• Ben Cranssen 1981-1982
• Maria Koenen 1981-1986
• Yvonne Vermeulen 1982-1988
• Wim de Jongh 1982-1993
• Jan Giezen 1983-1986
• Gerda van de Waardenburg 1985-1991
• Maria Berkers 1987-?
• Dennis Bernard 1987-1988
• Marianne Reynders 1989-?
• Stans Vermulst 1989-?
• Carla van Ravenstein 1991-?
• Theo Bastiaans 1992-?
• Diny Franssen 1992-?
• Frits van Schijndel 1994-?