Junioren - Kantine - Trainers

De junioren

Het spreekwoord ‘wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’ geldt uiteraard ook voor Milheezer Boys, waar het jeugdvoetbal altijd een belangrijke rol heeft gespeeld.
Het eerste jeugdelftal, dat in competitie uitkwam dateert uit 1944. Dit jeugdelftal kende jongens in de leeftijd van 12 tot 18 jaar om de eenvoudige reden dat er maar één team was. 
Naarmate het ledental toenam kwamen er ook meer junioren teams. Deze teams werden, zoals ook nu nog, begeleid en getraind door (oud)seniorenvoetballers.

Jeugdcommissie 

Al vrij snel werd er een groep enthousiastelingen gevormd van mensen, die hun hart bij  het jeugdvoetbal hadden liggen. Hieruit is de jeugdcommissie ontstaan, zoals we die nu nog kennen. Deze commissie had naast hun aanvankelijke taak van het verzorgen van voetbalopleiding en wedstrijdbegeleiding ook steeds meer een belangrijke sociale opdracht. Hierin stond natuurlijk het verenigingsgevoel centraal. Er is een jeugdcommissie geweest vanaf ca 1952.
In 1962 werd er in Deurne een cursus JSL (jeugdsportleider) gegeven, waaraan werd deelgenomen door 5 jeugdleiders, t.w. Jan Smetsers, Leo Swinkels, Hendrik Strijbosch, Ben van Deursen en Mies van den Heuvel. Zij behaalden allen het diploma JSL.

Hoofdleiders 

Het juniorenvoetbal werd een steeds grotere poot van het Milheezer voetbal. Er moest steeds meer geregeld worden en om dat alles goed aan te sturen kwam dat op gegeven moment in de handen van een Hoofdleider Junioren. Deze mensen waren (én zijn) van onschatbare waarde voor de club.
De voorzitters van de jeugdcommissie (vroeger: hoofdleiders Junioren) waren in het verleden: Wim de Veth (1952-1962), Jan Smetsers (1962-1970), Frans Muilwijk (1970-1977), Riny van Leuken (1977-1979), Jan van Berlo (1979-1980), Mies van den Heuvel (1980-1994) en tenslotte Janko Akkers (1994-nu)

Jeugdhoofdtrainer 

Sinds enige jaren kent ook Milheezer Boys een jeugdhoofdtrainer. De voornaamste reden is dat men de opleiding van de jeugd als een van de speerpunten in het beleid ziet (ook de KNVB laat dit in haar beleid duidelijk naar voren komen). De jeugdhoofdtrainer wordt belast met het coachen van de in te zetten vrijwilligers, die de diverse jeugdteams trainen en begeleiden. Eveneens zal hij het hoogste jeugd elftal persoonlijk begeleiden (tenminste 1 keer per week trainen en coachen bij de wedstrijden). De jeugdhoofdtrainer heeft eveneens zitting in de jeugdcommissie.
De eerste jeugdhoofdtrainer is Maurice Timmers, die omdat hij hoofdtrainer van Milheezer Boys werd, zal worden opgevolgd door Hans van den Berkmortel.

De kantine

Vanaf het moment, dat Milheezer Boys de terreinen aan de Rooiweg gebruikte neemt ook de kantine een belangrijke plaats in binnen het verenigingsleven. De belangrijkste functie van de kantine is uiteraard een sociale: een ontmoetingsplaats, waar mensen onder elkaar zijn. Daarnaast levert het natuurlijk ook nog eens een financiële bijdrage aan de clubinkomsten. Milheezer Boys is in de ontwikkeling van sportkantines natuurlijk meegegroeid en voldoet zoals dat hoort aan een scala van eisen en wetgevingen.

Het kantinepersoneel neemt zeker ook in Milheeze een belangrijke plaats in binnen de voetbalclub. Zij vormt immers voor een deel het visitekaartje van de club en is tevens een belangrijke sociale schakel in de organisatie.

Zoals eerder vermeld was de eerste kantine gehuisvest in een noodaccommodatie, die in 1973 in gebruik werd genomen bij het nieuwe voetbalterrein. De eerste kantinebeheerders waren Leo en Annie Swinkels, die meteen ook de langstzittende beheerders zijn.

Na Leo en Annie kwamen in oktober 1987 Mies en Truus van den Heuvel, die met assistentie van Hennie en Jeanne Nooijen de kantine draaiende hielden tot augustus 1988. Zij werden op hun beurt opgevolgd door Theo en José Verberne uit Helmond, die de zaak runden tot juli 1989. Van juli 1989 tot juli 1991 beheerden Nol en Miet Vlemmings uit Beek en Donk de kantine. Nadat een kleine periode (van juli tot september 1991) Johan en Angeline Bouwmans de zaak hadden overgenomen ging de kantine over naar Hennie en Thea Smetsers, die bleven tot juli 1994. Tenslotte kwamen de huidige beheerders, Toon en Annie Verbruggen uit Beek en Donk (later verhuisd naar Milheeze). Zij worden regelmatig geassisteerd door Emile en Mieke van de Weijer.

De trainers

Natuurlijk kende de voetbalvereniging in de loop der jaren verschillende trainers, die allemaal op welke manier dan ook hun stempel op de geschiedenis van Milheezer Boys gedrukt hebben. In de beginjaren werd er voornamelijk door trainer (en bestuur) een opstelling gemaakt. Later natuurlijk kreeg je de elftalcommissie, die samen met de trainer de opstelling(en) samenstelde. Een overzicht van de Milheezer oefenmeesters:

Toontje Timmers: 
De allereerste trainer, die vanuit Deurne met de fiets naar Milheeze kwam. Hij voetbalde zelf in zijn actieve jaren bij Deurania en later nog bij Helmondia. Er werd eenmaal per week getraind, waarbij de trainer duidelijk naar systeemvoetbal werkte. In het café van Rongen gaf hij regelmatig theorieles. Oud-spelers uit die tijd typeren hem als fijne trainer, hardwerkend en als ietwat losbollig, maar in zijn werk puntje precies.

Driek Crooijmans:
Kwam uit Asten. Stond bekend als hardhandige trainer of zoals een van de voetballers uit die tijd opmerkt: ‘Daor geende ginne mölluk mi haolen’.

Meester van Dun: 
Was trainer/speler. Meester van Dun was onderwijzer aan de school in Milheeze en zowel in het dorp als op het voetbalveld goed gezien. Hij was een fijne voetballer, midvoor, die ook óp het veld goed coachte.

De sterke arm..
Op een keer vielen er wat woorden onder een of ander wedstrijd. Juist op dat moment was Strijbosch, de veldwachter, aanwezig. Toendertijd  (eind jaren 40) kende de politie nog veel ontzag. De veldwachter liep het veld op om de kibbelende partijen uit elkaar te houden en de zaak wat te sussen. Meteen greep daarop Jan Verheijen (Jan de Mulder) hém bij de kraag en beet hem toe: ’Eraf, verdomme, je bent dan wel veldwachter, maar hier heb je niets te vertellen’. Het is niet bekend of Verheijen later de rekening daarvoor gepresenteerd heeft gekregen….

Michel Sonnemans (?-1951): 
Ook dit was een onderwijzer, die bij Anna Verberne in de kost was. Hij trainde naar behoren en ontfermde zich met name heel goed over de (aankomende) jeugd. Hij gaf goede aanwijzingen aan de spelers. Was trainer/speler in het kampioenselftal 1947-1948. Na zijn vertrek kwam hij nog regelmatig naar de verrichtingen van de Boys kijken.

Wim Seijkens (1951-1954): 
Een technisch bekwaam trainer en zelf een prima voetballer, die nog in het Brabants elftal heeft gespeeld. Hij had zelf gevoetbald bij Geel-Bruin (als fabrieksvoetbal eigenlijk al betaald voetbal) en MULO. De spelers hadden veel van hem geleerd. Hij stond niet bekend als een harde trainer.

Jac. van de Waardenburg (1956-1959): 
Een echte trainer voor het 1e elftal, waarbij hij zorgde voor een hechte eenheid en een goede teamspirit binnen de ploeg. Dit laatste kwam tot o.m. uiting na de wedstrijden. Iedere zondag ging hij voor in de ‘derde helft’, waar hij zich ontpopte als waar feestnummer. Hij liet dan ook niemand naar huis gaan. Voor een aantal voetballers was de periode onder Jac. Van de Waardenburg de mooiste tijd.

Jan Verschuuren (1960-1963): 
De trainer natuurlijk van het grandioze kampioenschap. Hij is te karakteriseren als rustig en kalm; iemand waar je van op aan kon. Hij was niet als zijn voorganger: hij deed meestal goed zijn werk en ging naar huis.

Huub van Kessel (1963 - 1966): 
Dit was een trainer-speler. Hij voetbalde daarvoor in Deurne 1 en is contractspeler geweest bij de eerstedivisieclub EVV (Eindhoven). Hij kwam in Milheeze terecht, omdat hij een zwager was van Jan Schepers. Hij verkleedde en waste zich altijd bij Jan Schepers, zoals ook zijn twee voorgangers: Jack van de Waardenburg en Jan Verschuuren. Kenmerken: een fijne rustige trainer die heel duidelijk was in zijn bedoelingen.

Beker..
Op een keer moest Milheezer Boys in Handel tegen de plaatselijke voetbalclub Handelia om de beker strijden. Dit ging niet zoals gewenst. Met de rust stonden de groenwitten met 0-2 achter. Tijdens de rust zei iemand tegen de toenmalige trainer, Wim Seijkens: ‘Als jij eens meedeed; er kent jou hier toch niemand.’ Zo geschiedde. Seijkens ging met de Boys het veld in en scoorde binnen no time twee doelpunten. Wat ging dat goed: Milheeze won en veroverde de beker. Na de wedstrijd bleek voor Handel plotseling, dat Wim Seijkens mee had gevoetbald. De inmiddels overhandigde beker werd daarop weer afgenomen, omdat Wim Seijkens in de ogen van Handel een ongerechtigde speler zou zijn…

Gerrit Akkermans (1966 -  Dec.1967): 
Oud-speler van Stiphout Vooruit en een kundig trainer, die verstand van zijn vak had en een uitgesproken mening over voetbaltechnische zaken had. Hij moest helaas afhaken, omdat hij voor Milheezer Boys te duur was. Men kon hem gewoonweg niet meer betalen en voor niets kwam hij niet: de grote financiële malaise van de jaren 60.

Leo Swinkels (Dec.1967 - Juni 1968): 
In Milheeze welbekend. Leo heeft bij de voetbalclub eigenlijk wel alles al een keer gedaan: voetballer, bestuurslid (w.o. het voorzitterschap), kantinebeheerder, trainer lagere elftallen en nog veel meer. In deze (korte) periode vulde hij de plotselinge vacature op.

Marinus Klaassen (1968 - 1973): 
Een uit Helmond komende onopvallende trainer, die goed in de groep lag. Hij kende weinig problemen en maakte weinig woorden vuil aan hetgeen hij wilde.

Albert Vriens (1973 - 1976): 
Hij kwam van de Dijkse Boys en werd onder de trainers van Milheezer Boys misschien wel de grootste clubman aller tijden. Hij was er voor alle elftallen en bezocht ook vele wedstrijden. Albert Vriens was een héle goede voor de vereniging, die meer uitgaf aan de club dan hij eraan verdiende.

Wim Terbeek (1976 - 1978): 
Wim was een betrouwbare trainer, die zelf ook goed voetbalde. Wim heeft Milheezer Boys na zijn trainingsperiode altijd een warm hart toegedragen. Hij heeft daarna nog meegespeeld in het 1e elftal en later ook nog jaren het leiderschap van de veteranen ingevuld. Aardig detail: Wim werd voor zijn werk in Milheeze altijd gehaald en gebracht.

Ben den Holder (1978 - 1979): 
Deze uit Deurne komende man, die gymleraar was aan de LTS aldaar, bleek uiteindelijk niet zo goed in de club te passen.

Wout Vos (1979 - 1981): 
Deze in Bakel woonachtige trainer speelde zelf bij de amateurs van PSV (toen nog 1e klasse). Hij vertrok naar Braakhuizen, alwaar hij de nationale kampioen van de dames ging trainen.

Wim Goossens (1981 - 1982): 
Afkomstig uit Liessel. Hij maakte de overstap naar het in dezelfde klasse uitkomende SJVV

Peter van den Elsen (1982- Nov. 1982): 
De eerste trainer, die uit eigen gelederen voortkwam. Peter had uitzonderlijk goede voetbalkwaliteiten en speelde zelfs nog enkele jaren in de selectie van Helmond Sport. Peter is momenteel medeleider van de veteranen.

Jack Nijs (Nov.1982 - 1985): 
Jack werkte stevig aan het 1e elftal en onder zijn bewind werd dat flink verjongd. Zoals vaker met jonge teams moest ook Jack met Milheezer Boys een stapje terug doen: degradatie naar de 3e klasse was onontkoombaar. Hij vertrok in 1985 naar ASV.

Ronny van Dijk (1985 één maand): 
Kwam van Deurne, waar hij jeugdtrainer was. Hoewel hij als trainer een goede indruk achterliet, gaf hij echter reeds na één wedstrijd te kennen niet langer de verantwoordelijkheid te willen dragen.

Hans van den Berkmortel (1985 - 1987): 
Wederom een trainer van eigen bodem. Hans werd aangezocht omdat de verenging in het nog jonge seizoen, na het wegvallen van trainer Ronny van Dijk, plots zonder kwam te zitten. Hij voetbalde op dat moment zelf nog in het 1e van Milheeze. Hans had al een aantal opmerkelijke prestaties achter zijn naam staan als jeugdtrainer. Hij behaalde verschillende kampioenschappen met de Milheezer jeugd.

Peter van Lierop (1987 - 1990): 
Mag best streng genoemd worden in zijn aanpak. Afmelden was er bij hem niet zo gemakkelijk bij en zonodig volgden snel sancties. Hij promoveerde met het 1e elftal naar de 2e klasse in 1988.

André van Bommel (1990 - 1992): 
Bij deze oefenmeester was het altijd hard werken. Inzet stond voorop. Als je niet goed in je spel kwam, was een wissel onvermijdelijk. De trainer was daarin onverbiddelijk.

Piet Swinkels (1992 - 1997): 
De trainingen van Piet Swinkels worden nog vaak geroemd. Die zaten prima in elkaar. Hij behaalde promotie naar de 1e klasse (nieuwe 5e klasse) in 1996. Piet Swinkels stond bekend als vaak luidruchtig langs de zijlijn.

Waterzak..
Ten tijde van trainer Albert Vriens was het nog gebruikelijk, dat bij een blessure de trainer zelf het veld op ging met de waterzak. Bij een uitwedstrijd in Sint Agatha, tegen VCA, had iemand een zware klinker in de waterzak gedaan. Daarop een laag water en de spons. Wat een hilariteit bij iedereen en wat was Albert Vriens boos, toen bleek hoe hij zich het lazarus had gesjouwd…

Mario Plugers (1997 - Jan. 1998): 
Mario kwam naar Milheeze vanuit de jeugdopleiding van Stiphout Vooruit, waar hij hoofdjeugdtrainer was. Hij was erg ambitieus en vond in de jonge Milheezer groep al snel zijn draai. De niet te ontlopen degradatie naar de 6e klasse was voor hem onvermijdelijk, mede omdat er in dat jaar zoveel geblesseerden waren. Jammer, dat hij om privé-redenen vroegtijdig moest afhaken.

Jan van den Berkmortel (Jan. 1998 - Juni 1998): 
Jan vulde de plots ontstane leemte op en nam de trainingen in het lopende seizoen over.

Ted van der Horst (1998 - 1999): 
Een goed geziene trainer in Milheeze, die ook als speler zijn bijdrage leverde. Ted was een goede spits. Als trainer kan je zijn aanpak als zachtaardig omschrijven.

Wim van der Vleuten (1999 - Okt. 2000): 
Deze trainer maakte flink werk van het aanbod van jeugdspelers, welke hij zo snel mogelijk in wilde passen. Deze niet zo strenge oefenmeester lag goed in de groep.

Maurice Timmers (Okt .2000 - nu) 

De lagere elftallen

In de eerste jaren, waarin maar 2 elftallen waren werd de hele club gelijktijdig door een en dezelfde persoon getraind. In die gemoedelijke begintijd kwamen voetballers overigens naar de training als zij daarvoor tijd hadden. Sancties kende men nog nauwelijks. Op gegeven moment waren er zoveel spelers, dat er in twee groepen ná elkaar getraind werd. Nog steeds was er maar één trainer. Pas veel later, in de jaren 60, zien we, dat anderen de lagere elftallen onder hun hoede gingen nemen. Dat is jaren achtereen gebeurd door Mies van Ansem en Leo Swinkels. Vanaf 1980 traint Piet Nooijen de lagere elftallen.

Bestuurslid technische zaken

Tegenwoordig wordt de trainer geholpen en begeleid door een lid van het bestuur, die belast is met de technische zaken. Dit bestuurslid heeft als taken o.m.: werving, aanstelling van de trainer(s), bijspringen bij problemen, samen de opstellingen verzorgen en uiteraard het belangrijkste: hij is de spil tussen bestuur en het ‘veldwerk’. Het eerste (nog huidige) bestuurslid met genoemde taak is Jan van den Berkmortel.