De veteranen - De Dames

De veteranen

Ontstaan

Midden jaren 60 was er soort traditie, dat de KPJ jaarlijks een wedstrijd speelde tegen de (wat) oudere voetballers van Milheezer Boys. Op gegeven moment werd gesteld: waarom gaan wij als combinatie van oud-voetballers niet regelmatiger spelen? Hiermee legden zij de kiem waaruit de nu bloeiende veteranenafdeling ontstond.
Het bestuur van Milheezer Boys gaf in 1967 haar goedkeuring aan een verzoek uit de ledenvergadering om de mogelijkheden tot het vormen van een veteranenelftal te onderzoeken. Ben van Deursen, Gerrit van de Ven en aanvankelijk ook Johan Rongen gingen alle oud-spelers af om spelers te werven. In vrij korte tijd slaagde men hierin: het veteranenelftal was een feit.

Wild voetbal

Nu werd er in die tijd door verschillende verenigingen in de buurt al veteranenvoetbal gespeeld, doch niet onder de vlag van de KNVB. Er was sprake van ‘wild voetbal’, dat min of meer door een wilde bond werd georganiseerd.
Milheezer Boys sloot zich aan bij zo’n wilde bond: de federatie veteranenvoetbal. Er werd (en wordt nog steeds) gespeeld in poules van 9 tot 11 clubs, die elkaar bestreden in een thuis- en een uitwedstrijd. Voor de duidelijkheid: er wordt géén competitie gespeeld: de wedstrijden zijn allemaal op vriendschappelijke basis.
In augustus 1972 is door de KNVB een eind gemaakt aan het wilde veteranenvoetbal en er wordt sindsdien gespeeld onder auspiciën van de KNVB: de Commissie Veteranenvoetbal “Oost Brabant”. Deze commissie werkte voor de uitgangspunten der veteranen: sport, gezondheid en recreatie.

Eigen clubje

De afdeling veteranen is eigenlijk altijd min of meer een clubje binnen de club geweest. Natuurlijk hielden zij zich wel aan de regels van Milheezer Boys (een veteraan voelt zich overigens normaal Milheezer Boys lid), maar men kende al spoedig een eigen bestuur(tje). Dit gegeven lag hem vooral in het feit, dat men zelf voor een groot deel het programma en overige activiteiten moest organiseren. Men betaalde trouwens in de beginjaren zelf de contributie aan de Commissie Veteranenvoetbal.

Rode lampen...
Bij een van de vele Belgische uitstapjes liep Sjaak Jeucken eens samen met Marius van Berlo van het voetbalveld naar het café. Onderweg vertelde Marius breeduit over de zo mooie Belgische madammekes. Meteen daarop kwamen ze langs een gewoon café, dat door de aanwezigheid van rode lampen en gevoed door het gesprek bij Sjaak andere gedachten deed opkomen. Marius kreeg dat in de gaten en probeerde daarom Sjaak mee naar binnen te loodsen. Dat lukte niet: Sjaak bleef netjes. Marius bracht Sjaak echter helemaal van zijn stuk door toch naar binnen te gaan. Sjaak daarop alleen naar het afgesproken café en met een blos op de kaken uitgelegd waar Marius volgens hem was. Je kunt begrijpen hoe Sjaak er aan moest, toen even later Marius met zijn versie kwam…

De organisatie

De eerste personen, die wat zaken regelden (het was aanvankelijk nog geen bestuur) waren: o.a. Ben van Deursen, Jan Schepers, Tinus Peters en Leonard Thijssen. Een markant detail is overigens, dat Leonard Thijssen als oudste lid van de veteranen zelf nooit één wedstrijd heeft gespeeld. Twee jaar nadien voegden zich Leo Swinkels (met dispensatie voor het veteranenvoetbal vanwege afkeuring) en Mies van den Heuvel daarbij.
Verdere bestuursleden waren in de loop der jaren: Frans Muilwijk, Ben van de Ven, Sjaak Jeucken, Antje Manders, Peter Lemmens. Het huidige veteranenbestuur wordt gevormd door: Gerard Beijers, Eric Barten, Rudy Nooijen en Guido Daamen.
De volgende leiders zorgden voor het verloop binnen en rondom de krijtlijnen: Mies van den Heuvel, Leo Swinkels, Wim Terbeek en tegenwoordig Martien Egelmeers en Peter van den Elsen.
De volgende scheidsrechters stonden klaar voor de thuiswedstrijden: Hennie Smetsers, Adriaan Beekmans, Arnoud Janssen en nu Hennie Nooijen.

Het programma

Het wedstrijdprogramma werd geregeld in het begin door Sjef Thomassen. Daarna tot 1983 door Mies van den Heuvel. Van 1983 tot ca.1996/1997 was het programma in de handen van Leo Swinkels, waarna (na een paar jaar in gezamenlijkheid) het overgenomen werd door Gerard Beijers.
Naast het reguliere programma, aangeleverd door de KNVB,  wordt  het jaarprogramma aangevuld met zelf ingeplande wedstrijden.
Ook internationaal stonden de veteranen inmiddels enkele malen hun mannetje. Verschillende wedstrijden werden gespeeld (vaak op basis van uitwisseling) tegen Belgen en Duitsers. Eenmaal zelfs hadden we een Engels elftal op bezoek.
Ook zaalvoetbaltoernooien stonden en staan bij regelmaat op het lijstje van de veteranen.
Naast voetbal kent de afdeling veteranen meerdere (sociale) activiteiten, zoals een jaarlijkse Sinterklaasavond voor de kinderen van de veteranen, een (of meer) feestavonden (vaak gekoppeld aan een activiteit zoals v.b. fietsen), uitstapjes, enz.

Franken...
Na een feestavond in het Belgische Balen vroeg de toenmalige penningmeester van de veteranen, Frans Muilwijk, van de veteranen de rekening. Op de vraag of hij in Nederlandse of Belgische valuta wilde betalen koos Frans voor het eerste. De bediende kwam na enige tijd terug met een rekening van 1500 BFR, die zonder er verder bij na te denken werd betaald. Veel later, op weg naar huis in de bus, begon er bij Frans een lichtje te branden: wat was het toch goedkoop! Hij had de rekening gekregen in guldens, maar zowel hij als de bediende rekenden in franken. Daags daarna is men eerlijkheidshalve toch maar teruggegaan om het verschil bij te betalen….

Toernooi

Al jaren organiseren de veteranen hun eigen toernooi.  Aanvankelijk waren dat vrij grote toernooien, waar 8 tot zelfs 16 teams deelnamen. Hoewel het blijkt, dat steeds minder teams toernooien willen spelen kan het toernooi in Milheeze zich nog steeds handhaven, zij het met 4 of 5 deelnemers. De laatste jaren wordt in Milheeze gestreden om een wisselbeker, die door de Commissie Veteranenvoetbal “Oost-Brabant” ter beschikking is gesteld.

De dames

De oprichting

In 1977 ontstond het plan in Milheeze om een dameselftal op te starten. De initiatiefneemsters hierin waren twee zussen, t.w. Anneke Nelissen-Vereijken en Mia van der Horst-Vereijken. Beide dames voetbalden al een aantal jaren bij ELI (Lieshout) en misten hier in Milheeze de mogelijkheid hun favoriete sport te beoefenen. Er werd contact met het toenmalige bestuur gezocht, maar daar bleek men voorbij een behoorlijk scepsis heen te moeten.

Na wat vergaderen besloot het bestuur groen licht te geven met de gedachte, dat dit geen lang leven beschoren zou zijn. De afdeling Dames van Milheezer Boys was een feit. De officiële naamgeving is eigenlijk Milheezer Boys Dames, maar vaak wordt ook wel de wat logischer naam Milheezer Girls gebruikt.
Er werd gestart met 21 leden in mei 1977 en deed dat in de nacompetitie. Het ledental groeide spoedig door naar maar liefst 30 en er kon zelfs gestart worden met twee elftallen. Dit duurde trouwens maar één jaar. De allereerste wedstrijd was een oefenpartij tegen SPV (Vlierden).

Trainers

De eerste trainingen van de Dames werden gedaan door Jan Bukkems met assistentie van Piet van Dinther. Daarna waren er de volgende trainers: Huub Verheijen, Leo Swinkels met Tiny van Lierop, Karel Nooijen, Marius van Dinther met Piet Joosten, Maarten van de Laar, de gebroeders Piet en Marcel Nooijen en dan opnieuw, de huidige trainer, Karel Nooijen.

Promotie

De Dames promoveerden in het seizoen 1979-1980 naar de 2e klasse door het behalen van de 3e plaats, die recht gaf op promotie.
In het seizoen 1984-1985 kwam er een totale herindeling van het Damesvoetbal. Omdat de dames op een 9e plaats eindigden betekende dat plaatsing in de 1e klasse in het daaropvolgende seizoen.

Gewichtig...
Bij een gewonnen toernooi van SVSH (Someren-Heide) kreeg men eens als overwinningspremie een rittenkaart voor alle dames in de mallemolen. Helaas (of gelukkig?) weigerde de exploitant van de attractie hun de toegang. 'Te zwaar’ zei de man met weinig takt jegens de dames….

Dames Peelrand Toernooi

In 1982 werd gestart met het Dames Peelrand Toernooi, een toernooi dat op doordeweekse avonden werd gespeeld. Het toernooi, dat werd opgezet door Leo Swinkels werd druk bezocht met veel deelnemende teams. De speeldagen waren dinsdag en donderdag. Omdat het voetbalseizoen in 1993-1994 door de vele afgelastingen tot half mei duurde, kon het Dames Peelrand Toernooi niet doorgaan. Het is niet meer opnieuw opgestart. Jammer, dat aan een 12 jaren durende voetbaltraditie een vroegtijdig eind kwam.

Enige tijd was het aanbod van meisjes bij de voetbalclub voldoende om een meisjeselftal overeind te houden. Jammer genoeg is dat nu niet meer.

Nu na 24 jaar is de afdeling Dames nog springlevend en in het jaar 2002 zal het zilveren jubileum gevierd gaan worden.